اهمیت استفاده از مالتی مدیا در آموزش زبان انگلیسی
به خاطر دارم در دوران که ما قصد یادگیری زبان را داشتیم، هیچ گونه امکاناتی وجود نداشت. نه تلویزیون برنامه هایی به زبان انگلیسی داشت و نه خبری از اینترنت بود و کامپیوتر و گوشی و ماهواه. تنها برنامه ای که وجود داشت ساعت ۱۱ شب از شبکه ۴ ، خبر انگلیسی بود که به مدت ۱۵ دقیقه پخش میشد. خانم جودی محمدی بود و دو اخبارگوی آقا که هر شب یکی خبر می خواند.
دستگاه پخش ویدیوی ملحفه پیچی شده بود و داستانهایش. که اگر گیر برادران کمیته می افتادی معلوم نبود کجاها باید پیدایت میکردند. برای همین کرایه دستگاه ویدیو هم خطرناک بود و هم تا حدی با فرهنگ خانواده ها تناقض داشت در آن روزگار. این بود که دیدن یک فیلم زبان اصلی برای ما زبان آموزان قدیمی رویایی بیش نبود.
یار غار ما همان دستگاه رادیو بود که می توانستیم با مشقت فراوان رادیو BBC و یا VOA را اگر خوش شانس بودیم روی موج SW و آن هم با پارازیت فراوان بگیریم و ساعاتی به نوای گوش نواز آنها گوش دهیم. و البته استفاده از نوار کاست که آن هم پس از چند بار گوش دادن هم از کیفیتش کم می شد و هم بعضی وقتها نوار جمع می شد و البته که فقط ۶۰ تا ۹۰ دقیقه گنجایش داشت.
همه این ها را گفتم تا برسم به اینکه امروز چقدر شما زبان آموزان عزیز دستتان باز است و چقدر می توانید سریع پیشرفت کنید. با این همه تکنولوژی. با این همه سی دی و دیویدی و فلش و هارد و … با داشتن اینترنت و قابلیت دسترسی به میلیونها سایت زبان انگلیسی و اساتید انگلیسی زبان در سر تا سر دنیا. واقعا اگر ما نسل ۴۰ و ۵۰ و ۶۰ های محروم از همه چیز تونستیم انگلیسی رو در ۵ تا ۶ سال بیاموزیم و با لهجه های عالی اون رو صحبت کنیم آیا توقع اولیا از شما خیلی زیاده اگر بگن روزی ۴۰ تا ۴۵ دقیقه زبان بخون و به سیدی گوش بده.
البته این رو بدونید که این حد اقل کاری هست که شما می تونید برای زبان خودتون بکنید. اما وقعا حداقل. یعنی اگر انجام ندید ضرر کردید. یادتون باشه
رهرو آن نیست که گه تند وگهی خسته رود رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود
پس اگر نتونستید وقت بیشتری رو برای کار کردن روی فیلم و سریال،آهنگ های خارجی و اخبار و مقاله و کتاب داستان انگلیسی بگذارید، اون کار حداقلی رو انجام بدید. در واقع اون لاکپشتی باشید که باخرگوشه مسابقه میده و برنده میشه.
در مقاله های بعدی سعی می کنم بیشتر در این مورد صحبت کنم.
فعلاً 😉👋